Nola Hatterman: Een Kunstenaar in Twee Werelden

Nola Hatterman, geboren en opgegroeid in een koloniaal milieu, was een kunstenaar die haar tijd ver vooruit was. In de jaren '30 raakte ze bevriend met zwarte, Surinaamse communistisch gezinde activisten, waaronder de bekende Anton de Kom en Otto Huiswoud. Ze vormde ook een sterke band met jonge Surinaamse studenten die naar Amsterdam kwamen om te studeren, zoals Eddy Bruma, Eugène Gessel, Hein Eersel en Jules Sedney.

Hoewel Hatterman vooral bekend staat om haar meesterwerk "Louis Richard Drenthe / Op het terras" uit 1930, dat een prominente plek heeft veroverd in de kunstcanon van het Stedelijk Museum Amsterdam, blijft haar overige werk grotendeels onbekend. Dit boek werpt een licht op haar andere creaties en vraagt zich af welke plaats Hatterman verdient in zowel de kunstgeschiedenis van Nederland als die van Suriname.

In 1953 keerde Hatterman terug naar Suriname, het land dat haar hart altijd had gestolen. Daar gaf ze les en voltooide ze haar vierdelige kunstserie over slavernij en marronage, waarin ze het verzet tegen en de ontsnapping uit slavernij belichtte. Haar krachtige betrokkenheid en gedurfde thematiek spreken tot de verbeelding en zetten aan tot denken.

Dit boek dompelt de lezer onder in het leven en werk van Nola Hatterman, een kunstenaar die bruggen sloeg tussen twee werelden. Het onderzoekt de artistieke en historische context waarin ze leefde en stelt belangrijke vragen over de erkenning die ze verdient binnen zowel de Nederlandse als Surinaamse kunstgeschiedenis. Een indrukwekkend eerbetoon aan een dwarse en visionaire kunstenares.